پرستار فرد ام اس, دسته بندی نشده, مراقب بیمار

مراقبت از فرد مبتلا به ام اس در منزل

مراقبت از بیمار مبتلا به ام اس در منزل

بیماری ام اس (به انگلیسی: Multiple sclerosis) نوعی بیماری در سیستم عصبی مرکزی است. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به پوشش محافظتی اعصاب حمله و آن ها را تخریب می کند. در نتیجه، افراد با مشکلات عصبی و شناختی رو به می شوند و در مراحل پیشرفته ی بیماری، فرد مبتلا به ام اس، نیاز به مراقبت در منزل خواهند داشت.

مزیت مراقبت از فرد مبتلا به ام اس در منزل

مراقبت از افراد مبتلا به ام اس در منزل خود آن ها می تواند کمک بسیار بزرگی برای آن ها باشد. با این کار، فرد در محیط راحت و آشنای خانه ی خود وقت می گذراند. با این روش می تواند راحت تر علائم خود را کنترل کند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشد. هم چنین استقلال عملکرد خواهد داشت. یک مراقب در منزل حرفه ای، می تواند از نظر روحی کمک بسیار بزرگی برای فرد مبتلا و اطرافیان او باشد.

چه زمانی فرد مبتلا به ام اس نیاز به مراقبت در منزل دارد؟

پیشرفت بیماری ام اس بسیار متنوع و غیر قابل پیش بینی است. این بیماری در مراحل اولیه، می تواند باعث بی حسی، ضعف و از دست دادن حافظه شود. با پیشرفت بیماری، افراد مبتلا به ام اس، ممکن است با مشکلات پیچیده تر مانند اختلال گفتار، فلج شدن و افت شناختی دست و پنجه نرم کنند. در این مرحله، فرد برای انجام فعالیت های روزمره هم نیاز به کمک خواهد داشت.

شرایط نگهداری از افراد مبتلا به Multiple Sclerosis در منزل

مراقبت از افراد مبتلا به ام اس  در منزل، نیازمند خدمات مختلفی است. بسیاری از آن ها خدمات غیر پزشکی محسوب می شوند. این کمک ها می تواند شامل یادآوری روزانه داروها، تحرک و جا به جایی، خانه داری، برنامه ریزی برای تهیه ی غذا و خدمات این چنینی باشد. در زیر به چند مورد از این خدمات اشاره می کنیم:

  1. کمک به تحرک: بیماری ام اس معمولاً با مشکلات حرکتی همراه است. بنابراین مراقب بیمار باید به فرد در حرکت کردن کمک کند.
  2. توجه به بهداشت شخصی فرد مبتلا: بیماری ام اس، یک بیماری ناتوان کننده است. بنابراین مراقبت از آن ها به معنی انجام دادن کارهای روزانه شخصی آن ها، مانند کمک به غذا خوردن، حمام کردن، لباس پوشیدن و… است.
  3. کمک به برقراری ارتباط و صحبت کردن: افراد مبتلا به ام اس ممکن است در اثر پیشرفت بیماری در صحبت کردن، بلعیدن غذا و ارتباط و شناخت دچار مشکل شوند. بهتر است با آن ها صحبت کنید و در موارد حاد، از یک روانشناس و متخصص گفتار درمانی کمک بگیرید.
  4. مدیریت مشکلات بینایی و شنوایی احتمالی در فرد مبتلا: افراد مبتلا ممکن است نقص بینایی، از دست دادن شنوایی و اختلالات حسی را تجربه کنند. اختلالات حسی مثل گزگز، سوزش و حساسیت بیش از حد ممکن است برای این افراد نگرانی ایجاد کند. مراقب بیمار باید این مشکلات را مدیریت کند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *