پرستار سالمند, سالمند, سلامتی, نکات

کم شنوایی در سالمندان

کم شنوایی در سالمندان

پیرگوشی یا کم شنوایی پدیده ایی است در سنین کهن سالی رخ می دهد. به نظر می رسد که اختلال در شنوایی و به ژنتیک افراد هم بستگی دارد. کم شنوایی در سالمندان به دلیل تغییراتی که در گوش و اعصاب شنوایی به وجود می آید در سالمندان رخ می دهد.

سالمندان معمولا صحبت کردن با خانواده و سالمندان را به عنوان یک مشکل بزرگ ارزیابی می کنند. دلیل این است که این افراد به دلیل پا به سن گذاشتن دچار کم شنوایی شده اند. حتی سالمندان برای توجه کردن به حرف های دکتر و یا پرستار خود هم دچار مشکل می شوند.

تقریبا از هر 3 نفر در سنین 65 تا 74 از کم شنوایی رنج می برند. تقریبا نیمی از افراد بالا تر 75 سال در شنوایی مشکل دارند اما اعتراف به این موضوع برای آن ها سخت و یا حتی خجالت آور است.

انواع کم شنوایی

از دست دادن شنواییی صورت ها و مدل های گوناگونی دارد. مشکلات شنوایی شما می تواند یک ضعف خفیف باشد و یا قوی تر باشد و بیمار که در بیشتر مواقع سالمندان هستند برای شنیدن صداهای کودکان، بانوان و یا حتی صداهای بلند به مشکل بخورد.

کم شنوایی

به طور کلی دو تقسیم بندی کلی وجود دارد که در ادامه به آن ها می پردازیم:

  1. کم شنوایی حسی عصبی: این نوع از کم شنوایی زمانی رخ می دهد که به گوش داخلی یا عصب شنوایی آسیب برسد. و به عنوان شایع ترین نوع کم شنوایی محسوب می شود. این نوع از کاهش های شنوایی معمولا دائمی هستند.
  2. کم شنوایی انتقالی: کم شنوایی انتقالی زمانی اتفاق می افتد که گرفتگی یا آسیبی در ناحیه گوش خارجی یا میانی به وجود بیاید. این عدم انتقال صدا به سبب گرفتگی دائمی و یا همیشگی است.
  3. کم شنوایی آمیخته: این نوع از کم شنوایی ترکیبی از کم شنوایی حسی عصبی و کم شنوایی انتقالی است. علائم و نشانه های این نوع مانند دو مورد قبلی می باشد.
  4. کم شنوایی مرکزی: کم شنوایی مرکزی بر اثر آسیب به سیستم عصبی شنوایی و سیستم شنوایی مرکزی به وجود می آید. این نوع آسیب دیدگی ها معمولا بر اثر آسیب به سر، تومورها و بیماری ها به وجود می آید. در این نوع از کم شنوایی مرکزی صدا شنیده منی شوند اما مغز قادر به درک و پردازش آن ها نیست.

نشانه های کم شنوایی در سالمندان

بعضی از سالمندان از کم شنوایی رنج می برند اما متوجه مشکل خود نیستند. در صورت مشاهده نشانه های زیر حتما باید به دکتر مراجعه کنید.

  • مشکل داشتن در شنیدن صدا پشت تلفن.
  • زمانی که دو یا چند نفر در حال صحبت کردن هستند دنبال کردن آن ها سخت است.
  • معمولا از افراد می خواهید تا حرف خود را تکرار کنند.
  • صدای تلویزیون را به حدی بالا می برید که باعث آزار دیگران می شود.
  • هنگام وجود داشتن صداهای پس زمینه ایی شنیدن صدای مورد نظر مشکل است.
  • فکر می کنید که افراد بلند و واضح صحبت نمی کنند و در حال زمزمه کردن هستند.
  • زمانی که خانم ها یا کودکان با شما صحبت می کنند صدای آن ها را به خوبی نمی شنوید.

اگر فکر می کنید دچار کم شنوایی شده اید بهتر است هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید. اکثریت قریب به اتفاق شنوایی های انتقالی با روش های دارویی قابل درمان هستند. به طور کلی نیز تمام کم شنوایی ها با ابزار هایی مانند سمعک به طور کامل قابل درمان هستند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *