پرستاری از بیماران مبتلا به زخم بستر

بیماری زخم بستر یا bedsore بیشتر در کسانی به وجود می آید که به دلایلی به اجبار باید مدت طولانی ایی را در بستر سپری کنند. این افراد به دلیل شرایط ویژه ایی که دارند بر اثر قرار گرفتن در یک وضعیت ثابت یا عدم توانایی حرکت ضایعه هایی بر نواحی که در بین آن ها هیچ عضله ایی وجود ندارد ایجاد می شود.

گاهی اوقات زمانی که بیمار هوشیاری ندارد یا اصلا قادر به احساس کردن درد و زخم نیست زخم بستر در مناطقی از پوست رخ می دهد که تحت فشار بر اثر نشست طولانی مدت بر روی صندلی چرخ دار، پوشیدن گچ به طور طولانی یا دراز کشیدن بر روی تخت است.

پرستار بیمار زخم بستر

هنگام استخدام یک پرستار برای بیماران مبتلا به زخم بستر حتما باید دقت نظر زیادی داشت. زیرا در صورت عدم توجه و رسیدگی کافی و مناسب این بیماری مشکلات جدی ایی را برای افراد رقم میزند. در این میان معمولا افراد

بیشترین مشکلات برایشان پدید می آید.

اگر فرد بی تحرک و یا بستری شده در تخت خواب چرخانده نشود و از تغذیه و مراقبت گوستی مناسب برخوردار نشود این بیماری در او به شدت رشد می کند. در این میان افراد مبتلا به دیابت، مشکلات گردش خون و کسانی تغذیه خوب و سالمی ندارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار می گیرند.

چه چیزی سبب ایجاد زخم بستر می شود؟

زخم بستر زمانی ایجاد می شود که خون رسانی به پوست برای بیشتر از 2 الی 3 ساعت متوقف شود. سپس پوست آن ناحیه مورد نظر شروع به از بین رفتن می کند و در نهایت از رنگ قرمز به کبود و بفش تغییر رنگ پیدا می کند. اگر پرستار به زخم بستر از همان ابتدا توجه نکند و نسبت به درمان آن اقدام نکند زخم شروع به باز شدن و شکستن می کند و امکان بروز عفونت به شدت افزایش پیدا می کند.

زخم بستر امکان عمیق شدن را دارد. زخم بستر می تواند تا عضلات و استخوان ها نفوذ کند. زمانی که این بیماری شروع به گسترش یافتن می کند، روند بهبودی بسیار آهسته پیش می رود. با توجه به وضعیت گچ گیری بدن، شرایط فیزیکی بیمار، وجود بیماری های دیگر مثل دیابت، زخم بستر ممکن است روزها، ماه ها یا حتی سال ها برای بهبودی به طول بی انجامد. در بعضی موارد نیز از عمل های جراحی برای سرعت بخشی به روند بهبودی استفاده می شود.

زخم بستر بیشتر بر نواحی خاص هم چون:

• باسن (استخوان دنبالچه، پهلوها)
• پاشنه پا
• تیغه شانه ها
• پشت سر
• پشت و دو طرف زانوها

نشانه ها و انواع زخم بستر

زخم بستر به 4 مرحله تقسیم می شود:

1. مرحله اول: ناحیه ایی از بدن قرمز می شود و در صورت لمس شدن احساس گرما دارد. برای پوست های تیره نیز ناحیه به رنگ آبی یا بنفش تبدیل می شود. در این مرحله بیمار از احساس سوختگی، آسیب دیدگی و خارش رنج می برد.
2. مرحله دوم: ناحیه آسیب دیده آسیب بیشتری دیده است و زخم ها شروع به سر باز کردن میکنند. بروز خراش تاول در این مرحله امکان دارد. در این مرحله فرد از درد قابل توجه پوست خود شکایت می کند و پوست اطراف زخم شروع به تغییر رنگ می کند.
3. مرحله سوم: در این مرحله زخم به دلیل آسیب دیدن از زیر سطح پوست ظاهری همانند دهانه دارد.
4. مرحله چهارم: ناحیه به شدت آسیب دیده است و یک زخم بزرگ وجود دارد. عضلات، تاندون ها و مفاصل می توانند درگیر شوند. در این مرحله از بیماری عفونت می تواند یک خطر جدی به حساب بیاید.

در صورتی که ضخامت بافت کاملا از بین رفته باشد، به زخم مرحله ایی اختصاص داده نمی شود.