اختلال اوتیسم به مجموعه‌ای از اختلالات رشدی می‌گویند که مهارت‌های کلامی و غیرکلامی ارتباطی و تعامل اجتماعی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد و اغلب علائم آن در ۱۸ ماهگی و یا قبل از ۳ سالگی بروز می‌کند و سلامت کودکان را به خطر می‌اندازد، علاوه براثر گذاشتن بر مسائل رشدی و اجتماعی عملکردهای آموزشی و شناخت افراد هم تحت تأثیر خود قرار می‌دهد.
اوتیسم یکی از در حال گسترش ترین اختلالات کودکان شناخته‌شده است، میزان شیوع آن در دختر و پسر متفاوت است.
از علائم این بیماری که سلامت کودکان را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد می‌توان به مواردی اشاره کرد ازجمله:
- انجام ندادن بازی‌های اجتماعی (قایم باشک و …)
- بازی نکردن با بچه‌های هم سن و سال خود
- فرار از صداهایی مثل جاروبرقی و یا وسایل پرسروصدای دیگر
- بدخوابی و یا دیرخوابی و حساس بودن به صدا در زمان خواب
البته باید بدانیم که این علائم ممکن است در سایر کودکان که مبتلابه اختلال‌های دیگر هم هستند وجود داشته باشد و حتماً نشانه اوتیسم نیست.
آزمایش‌های اولیه برای شناسایی این کودکان که زمینه ارثی در خانواده خود دارند و در معرض خطر هستند در 2 مرحله انجام می‌شود:
- ۱۸ ماهگی
- ۲۴ ماهگی
اهمیت سلامت کودکان اوتیسم
سلامت کودکان برای همه خانواده‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار است و راه‌هایی برای کمک به این کودکان اوتیسمی وجود دارد، مثلاً برنامه‌های رفتاری به‌عنوان یک ابزار مداخله‌ای مؤثر در کمک به این کودکان به اثبات رسیده است، از روش‌های دیگر مؤثر، تعامل همه‌جانبه است که به ارتباط مثل توجه دوجانبه، رعایت نوبت و ارتباط چشمی می‌پردازد. آموزش برای این کودکان در مدارس استثنایی امکان‌پذیر است و این مدارس معمولاً برنامه‌های خاصی مثل گفتاردرمانی و کاردرمانی را انجام می‌دهند.
برای این کودکان داروی خاصی وجود ندارد اما برخی از داروها می‌توانند تعدادی از علائم را کنترل کنند، از راه‌های دیگر برای سلامت کودکان و کمک به آن‌ها انسجام حسی است که با کمک به این کودکان برای سازگاری با شرایط حسی سبب می‌شود تا رفتارهای تکراری این کودکان تا حدی کنترل و متعادل شود.
برای مشاوره رایگان با کارشناسان مرکز پرستاری ناجی و اطلاع از شرایط بیمار و سالمند خود می توانید به صورت 24 ساعته با شرکت تماس گرفته و سوالات خود را بپرسید.
02188464000