بررسی بیماری پیرچشمی و نحوه نگهداری از سالمندان پیرچشم

پیرچشمی، یکی از ناهنجاری های دوران پیری افراد به شمار می آید. این وضعیت معمولا به دلیل پوسیدگی عضلات چشمی اتفاق افتاده و بینایی افراد را تحت تاثیر قرار می دهند. وضعیت سلامتی انسان ها با گذشت سال‎ها بدتر می‎شود. استخوان‎ها و ماهیچه ها ضعیف می شوند، مفاصل آسیب می بینند و دندان‎ها دچار پوسیدگی می شوند. همچنین ذهن ممکن است از بیماری های جدی رنج ببرد و چشم ها بینایی خود را به مرور از دست بدهند.

یکی از رایج ترین مشکلات سالمندی، پیرچشمی است که معمولا در سنین بالای زندگی افراد رخ می دهد. برای درمان این بیماری، روش دقیقی وجود ندارد. با این حال می توان روش هایی را برای کاهش اثرات آن بر بینایی انجام داد. به عنوان مثال، می توانید سالمندان را از رفتن به محیط‌هایی که می‌توانند باعث مشکلات چشمی شوند، منع کنید. در ادامه روش های پرستاری از سالمندان پیرچشم را برای شما توضیح می دهیم.

به طور کلی مشکلات پیرچشمی بعد از 45 سالگی در افراد بروز می کنند. علت رخ دادن چنین عارضه ای، به وجود آمدن مشکل در عضلات داخلی چشم است. به مرور زمان و با افزایش سن، عضله شروع به پوسیدگی کرده و سفت‎تر می‌شود. بنابراین دیگر توان انقباض ماهیچه به طور چشمگیری کاهش پیدا می کند. نتیجه ای که این امر به دنبال دارد این است که کم کم نزدیک ترین اشیا شروع به تار شدن می کنند. به عنوان مثال حروف در کتاب ها، روزنامه ها یا مجلات برای چشم ناخوانا می شوند. همچنین برخی از تصاویر مانند عقربه های ساعت و شماره های تلفن دچار درهم آمیختگی می شوند.

ابتلا به بیماری پیرچشمی در سالمندان، با توجه به زمینه های ارثی و محیطی اتفاق می افتد. شدت و ضعف این بیماری نیز با توجه به علل متفاوتی می تواند تغییر کند. به عنوان نمونه افرادی که در سنین جوانی از سلامت چشم های خود غافل بوده اند، بیش‎تر ممکن است به پیری چشم مبتلا شوند. پس از ابتلا به این بیماری، می توان با مراقبت های ویژه شدت آن را به طور موثر کاهش داد. این کار با کمک پزشک ویژه و پرستار مراقب امکان پذیر است.

بسیاری از سالمندان پیرچشم، در طول زمان نیاز به مراقبت و نگهداری خواهند داشت. آن ها می بایست داروهای خود را به صورت مرتب و طی یک سیکل زمانی دقیق مصرف کنند. همچنین ممکن است به دلیل مشکلات بینایی، قادر به انجام بسیاری از فعالیت های روزمره نباشند. وظیفه تکنسین پرستاری، مراقبت از سالمند به صورت دقیق، اصولی و حرفه ای است. این اقدامات به چند صورت خلاصه شده و هر یک می توانند با توجه به میزان پیشروی بیماری بینایی ضرورت پیدا کنند. در ادامه، شما را با مهم ترین وظایف پرستار و نگهدار سالمند آشنا می کنیم. می توانید برای کسب اطلاعات بیش تر، ما را در مقالات دیگر نیز همراهی کنید.

• توجه به علائم و نشانه های ناراحتی بیمار، یکی از مهم ترین وظایف مراقب سالمند است. آن ها باید سالمندان و بیماری آن ها را به صورت دقیق تحت نظر قرار دهند. چنانچه رفتار یا واکنش غیرمتعارفی از بیمار مشاهده شد، پرستار باید فورا آن را به پزشک اطلاع دهد.
• یکی دیگر از وظایف پرستار سالمند، توجه به نیازهای ویژه بیمار است. این امر به صورت کاملا تخصصی انجام شده و هر فرد نیازهای گوناگونی برای مراقبت دارد. به عنوان نمونه برخی از سالمندان پیرچشم نباید به هیچ عنوان تحت نور خورشید قرار بگیرند. برخی دیگر نیز می بایست داروهای خود را به موقع مصرف کنند تا علائم بیماری در آن ها تشدید نشود. توجه به تمامی اصول مراقبتی بیمار، باید تحت نظر مراقب و پرستار انجام شود. در غیر این صورت ممکن است سالمند با مشکلات و بیماری های مختلفی رو به رو شود.

برای کمک به بزرگترها در مواجهه با پیرچشمی، بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم این است که از آن‎ها حمایت کنیم. برخی از سالمندان به خود القا می کنند که چون خوب نمی بینند، پس بی فایده و ناتوان هستند؛ در صورتی که اینطور نیست. بهتر است برای رفع این مشکل، ابتدا آن ها را به کلینیک یا مرکزی تخصصی برای تشخیص دقیق پیری چشم ببریم. پس از انجام مراحل اولیه تشخیص، بهتر است سالمند را زیر نظر یک پزشک متخصص و یک پرستار حرفه ای درمان کنیم.

اصولا همانطور که اشاره کردیم، نگهداری سالمند توسط پرستار بهتر و مطمئن تر است. بنابراین شما می توانید از یک پرستار زبده جهت انجام مراقبت های اولیه و ثانویه کمک بگیرید. برخی از پرستاران فعالیت خود را به صورت پاره وقت انجام می دهند. این در حالی است که برخی دیگر به صورت شبانه روزی سالمندان را تحت مراقبت و نگهداری قرار می دهند.